Als onderdeel van het doorbreken van een giftige cultuur is (verondersteld) één van de oplossingen het volgen van een E-learning over respect op de werkvloer.
Over de effectiviteit van dat soort trainingen is grote twijfel. Het grootste probleem is dat ook deze training in dezelfde cultuur zal worden ontvangen als waar het probleem is ontstaan. En dat ze daarmee veel te vrijblijvend zijn.
De mensen die deze training braaf maken zijn doorgaans het probleem niet. Alhoewel met een beetje extra bewustzijn helemaal niets mis is. Er zijn altijd genoeg mensen die stonden erbij en keken ernaar.
Maar de cultuurdragers, zij die bovengemiddeld veel invloed hebben op de cultuur in de organisatie vanwege hun (vaak geprivilegieerde) positie, zijn bepalend voor het succes van een verandering. Want een verandering komt tot stand wanneer voldoende mensen willen, kunnen én mogen veranderen.
Wanneer cultuurdragers deze verandering openlijk saboteren, vervalt daarmee voor heel veel collega's het idee dat ze zich kunnen én mogen aanpassen.
De inzet van een los instrument (toolset) zonder een interventiestrategie gericht op houding en vooral het gedrag, is als 3-0 achter staan en je sterspeler geblesseerd verliezen.
Het demonstreert wederom hoe niet-maakbaar cultuur eigenlijk is. En dat een aanpassing van een giftige cultuur een hele reeks interventies vraagt waarvan het maar zeer de vraag is of deze organisaties écht bereid zijn deze stappen te zetten...
(Dit was naar aanleiding van de E-learning binnen de mediawereld die in meerdere programma's belachelijk werd gemaakt naar aanleiding van het NPO-rapport over grensoverschrijdend gedrag).