En waarom dit voor CX & EX veranderaars belangrijk is...!
Voor mijn gevoel hebben we last van het feit dat we steeds meer schipperen tussen het doen van dingen die we óf leuk vinden óf die ons worden opgelegd omdat ze moeten.
In het motivatie spectrum bewegen we van extrinsieke (van buiten) naar intrinsieke (van binnenuit) motivatie. Dat spectrum kent drie soorten motivatie:
Omdat het moet
Omdat het belangrijk is
Omdat het leuk is
We lijken geobsedeerd te zijn door ons verlangen naar dingen die we (niet) leuk vinden en onze diepe afkeer van dingen waarvan ''ze'' ons vertellen dat het moet!
Het vermogen om ons te mobiliseren voor iets omdat het belangrijk is lijkt steeds minder een bron van motivatie te zijn. We leunen meer en meer op sturende regels of dat wat ons plezier geeft.
In veranderprocessen is het juist handig om te kunnen leunen op deze tweede vorm van motivatie. ''Omdat het belangrijk is.'' Anders ben je volledig afhankelijk van macht (omdat het moet) of het vinden van opzwepende positiviteit. Het zijn vaak veel realistischere en duurzamere redenen voor een verandering.
Misschien schuilt hierin juist wel de kern van het probleem. In veel verandertrajecten mist het gedeelde belang dat nodig is om het voor alle betrokkenen belang-rijk te maken.
De vraag bij ieder verandertraject is dus ook welk of wiens bÍŸeÍŸlÍŸaÍŸnÍŸgÍŸ dient deze verandering? En in hoeverre kunnen we de verandering daarmee belang-rijk maken?
Zo worden we veel minder afhankelijk van wortel van het ''leuk vinden'' of de stok van ''het moeten''.